شاید زیرساخت های لازم جهت رشد تجارت الکترونیک در کشور ایران فراهم شده باشد اما به تدریج خواه یا ناخواه دنیا به سمت این فناوری گام های جدی برداشته است.
این در حالی است که بسیاری از طلایه داران تجارت الکترونیک، ایرانی های مقیم خارج از کشور هستند. حال اگر تجارت عصاره زعفران درجه یک ارتباط خوبی با صنایع داخلی حتی کوچک هم برقرار کند، سبب استحکام زیرساخت های لازم شرکت می گردد.
این مسئله تا آنجا مهم بوده که در حال حاضر در اکثر بنگاه ها و شرکت های دولتی و خصوصی لزوم توجه به آن و قیمت های خرید محصولات مورد تاکید قرار گرفته است.
لازم است تدابیری اتخاذ شود که عرضه کنندگان اینترنتی نیز با رویکردی مجزا و مشتری پسند وارد عرصه اینترنت شده و بتوانند با بهره مندی از امکانات مورد نیاز، به تجارت خود بپردازند. حال سوال این است آیا در کشور ایران زمینه های حقوقی و قانونی لازم جهت تجارت های مجازی وجود دارد؟